Dziś rano odszedł dr Jerzy Targalski; wolna, suwerenna i niepodległa Polska straciła rycerza z mocą i determinacją walczącego o jej umocnienie; cześć jego pamięci – napisał w niedzielę na Twitterze prezydent Andrzej Duda.

„Dziś rano odszedł dr Jerzy Targalski. Historyk, politolog i publicysta. Odszedł przedwcześnie, miał 69 lat. Wolna, suwerenna i niepodległa Polska straciła rycerza z mocą i determinacją walczącego o jej umocnienie. Cześć jego pamięci! R.I.P.” – napisał na Twitterze prezydent Andrzej Duda.

Dziś rano odszedł dr Jerzy Targalski. Historyk, politolog i publicysta. Odszedł przedwcześnie, miał 69 lat. Wolna, suwerenna i niepodległa Polska straciła Rycerza z mocą i determinacją walczącego o Jej umocnienie. Cześć Jego pamięci! R.I.P.
— Andrzej Duda (@AndrzejDuda) September 19, 2021

Jerzy Targalski, ps. Józef Darski – historyk, doktor nauk humanistycznych, politolog, orientalista, działacz opozycyjny w okresie PRL i publicysta – zmarł w niedzielę rano. O śmierci Jerzego Targalskiego poinformował portal niezalezna.pl.

O Targalskim było głośno, gdy przy okazji pierwszych rządów PiS został członkiem Polskiego Radia.

Nie żyje Jerzy Targalski. Kilkanaście lat temu jako członek zarządu Polskiego Radia mobbował i poniżał swoich pracowników, za co potem w wyniku procesów sądowych nadawca musiał słono płacić. Ofiary popadały w depresję, a ich życie się rozsypało. Niech mu ziemia lekką będzie – napisał dziennikarz Kamil Dziubka.

REKLAMA

Targalski urodził się 28 lipca 1952 r. w Łodzi. W 1976 r. ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, a rok później studia w zakresie filologii starożytnego wschodu w Instytucie Orientalistycznym UW. W latach 1976–79 był studentem studium doktoranckiego w Instytucie Historycznym UW, a w okresie 1980-81 pracownikiem naukowym IH UW.

W 2007 r. na Akademii Humanistycznej w Pułtusku Targalski uzyskał stopień doktora na podstawie pracy pt. „Mechanizmy demontażu komunizmu w Jugosławii na przykładzie Słowenii i Serbii (1986–1991)”.

Nie żyje Jerzy Targalski. Kilkanaście lat temu jako członek zarządu Polskiego Radia mobbował i poniżał swoich pracowników, za co potem w wyniku procesów sądowych nadawca musiał słono płacić. Ofiary popadały w depresję, a ich życie się rozsypało. Niech mu ziemia lekką będzie.
— Kamil Dziubka (@KamilDziubka) September 19, 2021

W latach 1974–79 należał do PZPR, jednak od 1976 r. współpracował z Komitetem Obrony Robotników. Za udział w zbiórkach pieniędzy dla represjonowanych robotników i kolportaż niezależnych wydawnictw – m.in. „Biuletynu Informacyjnego” KSS „KOR” i „Głosu” – został zwolniony z pracy na UW. Od 1977 r. współpracował z „Głosem” i Wydawnictwem „Krąg” zajmując się tematyką Wschodu. Współtworzył niezależne czasopisma „Niepodległość” oraz „Obóz”. Po przywróceniu do pracy w 1980 r., został członkiem NSZZ „Solidarność” na Wydziale Historycznym UW.

zobacz także

Andrzej Duda w TVP o spokoju, ciszy, świeżym powietrzu, zieleni i możliwości zrelaksowania się [FOTO]

W Warszawie marsz za życiem, na granicy zmarły trzy osoby. Odpowiedzialny?

Ukrywając się po wprowadzeniu stanu wojennego, od stycznia do maja 1982 r. wydawał podziemne pismo „Fakty”. Był współtwórcą – pod pseudonimem Józef Darski – nielegalnego w PRL czasopisma „Niepodległość”. W latach 1982–84 był członkiem Komitetu Wykonawczego podziemnej organizacji Liberalno-Demokratyczna Partia „Niepodległość”. Od 1983 przebywał na emigracji we Francji. Współpracował z „Kontaktem”, „RWE” i „Kulturą”.

Mozecie bluznic, ale takie są faktyhttps://t.co/ttaxhJSdqc
— Piotr Leski (@LeskiPiotr) September 19, 2021

Do kraju wrócił w 1997 r. W latach 1998–2000 był dyrektorem i redaktorem naczelnym PAI-Pressu w Polskiej Agencji Informacyjnej (PAI), w 2000 r. został dyrektorem PAI-Internet. Z PAI zwolniono go w kwietniu 2001 r. Został wówczas wykładowcą w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego.

REKLAMA

15 lipca 2006 został wybrany do Zarządu Polskiego Radia SA, skąd odwołano go 10 stycznia 2009 r.

Zajmował się naukowo problematyką przemian ustrojowych w Europie Środkowej i Wschodniej na przełomie lat 80. i 90. – szczególnie rolą odgrywaną w tych przemianach przez służby specjalne. Opublikował m.in.” „Tajni współpracownicy policji politycznej w państwach postkomunistycznych” (1992), „Ukraina. Historia, współczesność, konflikty narodowe” (1993, „Białoruś. Historia, współczesność, konflikty narodowe” (1993), „Rumunia. Historia, współczesność, konflikty narodowe” (1993), „Estonia. Historia, współczesność, konflikty narodowe” (1995).

Pan Targalski nie żyje. Pewnie to bez znaczenia, ale kłamstwa i oszczerstwa ma mój temat z jego książki mu wybaczam. Tak mnie uczono na lekcjach religii. RIP.
— Tomasz Lis (@lis_tomasz) September 19, 2021

Wspólnie z Dorotą Kanią i Maciejem Maroszem napisał książki „Resortowe dzieci. Media” (2013) „Resortowe dzieci. Służby” (2015) i „Resortowe dzieci. Politycy” (2016). „Resortowe dzieci. Służby” zdobyły Główną Nagrodę Wolności Słowa w konkursie Stowarzyszenia dziennikarzy Polskich w 2015 roku.

W wypowiedziach publicznych wielokrotnie zwracał uwagę na zagrożenia wynikające z dużego wpływu byłych funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa oraz Wojskowych Służb Informacyjnych i ich tajnych współpracowników na życie polityczne i gospodarcze Polski po 1989. Był zdecydowanym zwolennikiem lustracji i dekomunizacji.

Był współpracownikiem „Gazety Polskiej” i Telewizji Republika, współtwórcą portalu internetowego ABCnet i Fundacji Orientacja.

W 2020 r. został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. (PAP)

Prezydent: odszedł Jerzy Targalski, wolna Polska straciła rycerza. Dziubka: „jako członek zarządu PR mobbował i poniżał”