Anna Wendzikowska w rozmowie z Żurnalistą mówi, że odejście z TVN było trudną, ale potrzebną decyzją. Opowiada też o tym, jak praca w stacji zakończyła się dla jej kolegów i koleżanek.

Mobbing? To z tym spotkała się Wendzikowska?

Powiem Ci, że ja długo nie chciałam używać tego słowa, nawet myśląc o tym, bo ja byłam tak długo przyzwyczajona do tego, żeby szukać, że może ja coś źle zrobiłam i powinnam była inaczej to zrobić. Po pierwsze, że to jest moja wina, a po drugie, że we mnie jest moc, by to zmienić i będzie super – mówi Wendzikowska w rozmowie opublikowanej w podcaście Żurnalisty.

I opowiedziała, z czym się to wiązało.

To były takie sytuacje, podam Ci jeden przykład i powiedz, czy twoim zdaniem jest to normalne. Do tego stopnia ktoś nie chce mnie jako osoby, moja szefowa de facto, która nie może mnie zwolnić, bo dyrektor programowy mnie uwielbia i uważa, że robię dobrą robotę, więc ona nie ma ruchu, żeby się mnie pozbyć, więc następują inne działania typu na przykład: ma być emisja wywiadu tego dnia, jest to ze wszystkimi omówione, dystrybutor, dzięki któremu zrobiłam tę rozmowę, potrzebuje tego dnia, no bo tego dnia film wychodzi i producentka tego wywiadu nie puszcza i potem mówi: „Wiesz co, bo ja zapomniałam, nie przypomniałaś mi, to pójdzie w następnym tygodniu” i dzwoni do dystrybutora i mówi: „Jedyną gwarancją emocji we właściwym czasie jest to, żeby to przechodziło przeze mnie. Nie, proszę się nie kontaktować z Anią, tylko ze mną bezpośrednio”. No i potem robi to już ktoś inny. I takich działań jest ileś tam, w wyniku których ja przestaję mieć powoli pracę, mimo że nikt mnie nie zwalnia. Ten wywiad pójdzie do tego, ten do tamtego i nagle okazuje się, że nie masz roboty.

Wendzikowska opisuje też sytuacje innych osób.

Nie byłam jedyna, dlatego też głośno o tym powiedziałam, bo takich sytuacji było dużo. Było i parę procesów, tam były osoby, które wylądowały w psychiatryku na psychotropach i naprawdę ludzie, którzy w trudnej sytuacji byli, dużo trudniejszej niż ja, bo ich nikt nie chciał wysłuchać – mówi.

REKLAMA

zobacz także

Ależ wpadka w TVP Info! Morawiecki wyśmiany! „Ulala…”. Poszło na żywo! Wideo

Kaczyński w formie! „Balcerowicza nie wzruszały głodne dzieci”

Anna Wendzikowska po kilku tygodniach od utraty pracy w TVN i w „Dzień dobry TVN” opowiadała na początku października ubiegłego roku o kulisach pracy dla stacji. Szokujące kulisy. Nie ona pierwsza atakuje stację za warunki pracy, ale chyba pierwszy raz jedna z twarzy TVN mówi wprost i nie oszczędza nikogo!

Wendzikowska rozpoczęła pracę dla „DD TVN” w 2007 roku. Stała się jedną z najpopularniejszych i najbardziej rozpoznawalnych osób w programie. Ceniona zwłaszcza za swoje rozmowy z gwiazdami kina. I choć nie brakowało wpadek to urodziwa dziennikarka nie mogła narzekać na brak popularności.

Dziennikarka wyznała, że przez lata doświadczała mobbingu w stacji!

Piszę ten post, a z oczu lecą mi łzy. Przepraszam, jeśli to „za dużo prywaty” dla kogoś. Ale potrzebowałam tego oczyszczenia – napisała na wstępie dziennikarka.

Przez cztery ostatnie miesiące próbowałam tego nie napisać, zostawić, dać spokój, iść dalej. Ale nie potrafię już milczeć – podkreśla.

Dodając: Mówiono mi, ostrzegano: nie mów o tym, nikt nie zrozumie, będzie hejt, a ty będziesz „niezatrudnialna”, stracisz kontrakty.. trudno.

REKLAMA

Mobbing to takie nowe słowo. Kiedyś poniżanie, gnębienie, krzyki, przekleństwa to była norma w wielu firmach. Na pewno w mediach. Podobnie teksty w stylu: nie podoba się to do widzenia, wiesz, ile osób chętnych jest na twoje miejsce? Do polskiej telewizji trafiłam cztery lata po pracy w Londynie. Znałam inne standardy. Nie miałam na to zgody. Zgłaszałam, jasne, że zgłaszałam. Na początku jest jeszcze ogromne poczucie niesprawiedliwości. Potem się cichnie… – pisze Wendzikowska.

Wendzikowska pisze wprost, że pracownicy stacji ją oszukiwali np. w kwestii wyników oglądalności jej materiałów.

Byłam poniżana, gnębiona, codziennie drżałam o pracę. Nigdy „gwiazda z telewizji”, a ja byłam traktowana, jak dziewczynka z podstawówki, którą co chwilę bije się po łapkach za każde niedociągnięcie – opisuje pracę dla TVN.

Tak naprawdę byłam w swoim schemacie niewidzialności, niedocenienia, ciągłego udowadniania swojej wartości. Ale o tym później. Kiedy zdjęto z anteny moje wejścia w studio, usłyszałam: „sorry Anka, nie oglądasz się”. Pomyślałam cóż, trudno, chodzi o dobro programu – pisze Wendzikowska.

zobacz także

Poruszające wyznanie Piotra Kraśki. W końcu pojawił się na ekranie TVN. „Mam problem”. Wrócisz?

TVN naruszyła przepisy informując o śmierci Kamila Durczoka? Jest decyzja KRRiT

Ale coś mnie tknęło i sprawdziłam wyniki oglądalności z ostatnich tygodni. W momencie mojego wyjścia wykres oglądalności pikował w górę. Wtedy usłyszałam, że oglądalność nie jest najważniejsza – napisała Wendzikowska.

Jak wyglądała praca w Dzień Dobry TVN? Nerwowo.

Jeśli mój materiał nie był gotowy na 48 godzin przed emisją, z nagranym tłumaczeniem, podpisami, to spadał z emisji, a ja nie dostawałam pieniędzy. Dla porównania inni reporterzy kończyli swoje materiały w ostatniej chwili, czasami późno w nocy, tuż przed porannym programem. Czy to mobbing? Teraz wiem, że tak. Takich sytuacji były dziesiątki, jeśli nie setki. To materiał na książkę, a nie na post – podkreśla dziennikarka w obszernym wpisie.

I dodaje, że było to błędne koło. Bez wyjścia.

Wtedy sądziłam, że to, co mi się przytrafia, to moja wina, że jestem zła, nieudolna, trudna, że może, jeśli bardziej się postaram, to wszystko będzie pięknie, a problem zniknie. Nie znikał, było coraz gorzej. Na zewnątrz wyglądało to tak pięknie. „O co ci chodzi? Byłaś na Oscarach”. I tym bardziej czułam, że nie mogę nic powiedzieć. Byłam w błędnym kole – pisze Wendzikowska.

Dlaczego nie odeszła?

Trwałam w tym, bo myślałam, że nie mam wyjścia. Będę miła, będę profesjonalna, będę robić wszystko na 100 proc., jak mi zabiorą jeden czy drugi wywiad, zatrudnią kolejną i kolejną osobę do robienia mojej roboty, choć i tak jest jej coraz mniej, to będę patrzeć w drugą stronę. Znalazłam sobie ciche, w miarę spokojne miejsce i zaakceptowałam rzeczywistość – podkreśla.

Nie brak komentarzy pod postem.

Aktorka Katarzyna Glinka pisze: brawa za odwagę!

Jesteś silna, piękna i mądra ❤️ brawo za odwagę – pisze z kolei Katarzyna Cichopek.

Slyszałam sporo złego o TVN jako pracodawcy (swego czasu chciałam tam nawet aplikować), ale przyznam, ze nie spodziewałam się, ze to prawda – myślałam – wszystkie pracujące tan gwiazdy wydawały się być zadowolone. No właśnie – wydawały się. Doceniam szczerość i odwagę Aniu, zwłaszcza biorąc pod uwagę konsekwencje. Trzymaj się. I coz – pozostaje cieszyć się, ze to już przeszłość 🙂 – czytamy w innym komentarzu.

Muszę się przyznać, ze niesprawiedliwe Panią oceniałam. I choć pewnie mój komentarz umknie wśród innych to…przepraszam… – pisze internautka.

Wendzikowska opowiedziała, że zmaga się z depresją.

Jak przyznaje – godziła się na takie traktowanie przez szkodliwe schematy, jakie zna z dzieciństwa.

Były leki, były terapia, na jakiś czas pomagało. Ale z przemocą jest tak, że, jak się na nią godzisz, to jej poziom rośnie. To nie jest historia o tym, jak byłam źle traktowana, ale dlaczego w tym trwałam. W ciszy i w poczuciu winy, że mnie to spotkało. Najprościej byłoby stwierdzić, że mobbing był przyczyną depresji, ale myślę, że było zupełnie inaczej. Przyczyną mojej sytuacji w pracy, był moje nieuleczone traumy i schematy, które sprawiły, że akceptowałam takie traktowanie. A depresja to był bezpiecznik. Wywaliła, żebym zwróciła uwagę na to, co się ze mną dzieje. Głęboko, głęboko w środku – napisała.

By dodać dramatyczny opis tego, jak się czuła.

Pamiętam, jak się zastanawiałam czy skok z piątego piętra, na którym mieszkam, załatwi sprawę, czy trzeba jednak wejść wyżej. Wpisałam w Google: „z którego piętra trzeba skoczyć, żeby…” Przeraziło mnie, ile jest w internecie pytań na ten temat. Czuję potworny wstyd, pisząc o tym, ale wiem, że czas dać mu przestrzeń…

Źródło: Instagram, Pudelek. Fot. ARC

Kariera w TVN? Była gwiazda stacji: były osoby, które wylądowały w psychiatryku