W Krajowym Systemie Elektroenergetycznym węgiel i piece węglowe wciąż będą stanowić o bezpieczeństwie systemu, w efekcie o tym czy Kowalski będzie mieć w gniazdku prąd. Może się jednak zdarzyć, że w krytycznej sytuacji dojdzie do tzw. black-outu.

Szybko rosnąca moc źródeł OZE (głównie fotowoltaika) oferuje prawie darmową energię, jednak powoduje konieczność posiadania rezerwowych sterowalnych jednostek wytwórczych energii o zwiększonej dynamice – gazowych, węglowych lub innych.

Zimą wykorzystanie prądu z OZE nie odpowiada potrzebom konsumentów.

Jak podkreśla Tomasz Rogala – prezes Polskiej Grupy Górniczej – wobec ekstremalnie wysokich cen gazu, dziś to węgiel zapewnia dostęp do taniej i akceptowalnej cenowo energii.

Z punktu widzenia polskiej gospodarki niezwykle ważne jest to, by wszelkiego rodzaju przekształcenia realizować w określonej perspektywie czasowej.

Bardzo podobnie wyglądało to w Niemczech, gdzie wielokrotnie zamożniejsza gospodarka potrzebowała dwóch dekad i solidnego wsparcia finansowego, aby zakończyć produkcję węgla kamiennego. Nie robimy zatem w Polsce niczego, co nie byłoby już znane i praktykowane w Europie – przekazuje Rogala.

Jaka jest odpowiedź na potrzeby rynku? Na przykład bloki energetyczne, podobne do tych budowanych przez RAFAKO.

To bloki charakteryzujące się bardzo krótkimi czasami rozruchu, niskim minimum technicznym, dużymi szybkościami naboru i zrzutu mocy. Tego rodzaju sposób eksploatacji bloków powoduje zwiększenie naprężeń elementów bloku pracujących w warunkach wysokich temperatur i ciśnień, a co za tym idzie zwiększone ich zużycie.

zobacz także

RAFAKO optymalizuje wewnętrzne procesy obróbki cieplnej

Polska, wzorem Danii, może stać się liderem zielonej energii

I choć bloki oparte o np. gaz mają swoje zalety, to polska energetyka przez najbliższe lata wciąż będzie oparta o moce wytwarzane dzięki węglowi.

W pewnych kwestiach klasyczne bloki węglowe mają przewagę porównując je z blokami gazowo-parowymi. Chodzi głównie o dostępność i cenę paliwa, oraz koszty inwestycyjne.

Ostatni kryzys paliwowy związany z agresją Rosji na Ukrainę uwidocznił problem dostępności paliwa gazowego oraz ogromnej niestabilności cen tego paliwa na światowych giełdach. Nawet kraje Europy zachodniej w których bloki węglowe są odstawione lub planowane do odstawienia w niedalekiej przyszłości, postanowiły je uruchomić i eksploatować w celu zabezpieczania stabilności pracy systemu elektro-energetycznego.

Inne ważne kwestie – to nakłady, jakich potrzeba by wybudować nowoczesne bloki.

Budowa bloku parowo-gazowych to wydatek rzędu nawet kilku miliardów złotych. Tymczasem modernizacja bloku węglowego klasy 200 MWe pozwalająca eksploatować blok przez najbliższe kilka/kilkanaście lat, a jednocześnie zwiększająca jego dynamikę to wydatek rzędu 50 – 150 mln PLN.

Zorganizowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju i zrealizowany przez RAFAKO projekt badawczo-rozwojowy o nazwie „Program Bloki 200+” pokazał że jest możliwe uzyskanie parametrów dynamicznych dla bloku węglowego klasy 200 MWe, zbliżonych do parametrów uzyskiwanych przez bloki gazowo-parowe. Jednocześnie nakłady inwestycyjne poniesione w latach 2020-2022 (czas trwania fazy wdrożeniowej projektu) wyniosły ok 80 mln PLN. Należy podkreślić, że projekt był realizowany w formule opracowania rozwiązań służących zwiększeniu elastyczności bloku, a następnie wdrożenia ich na dedykowanym bloku klasy 200 MWe. Partnerem RAFAKO był Tauron Wytwarzanie. To właśnie na bloku nr 6 w należącej do Tauron Wytwarzanie Elektrowni Jaworzno III RAFAKO implementowało rozwiązania Projektu. Projekt został zakończony z sukcesem – wymagane przez NCBiR parametry techniczne zostały osiągnięte, co zostało potwierdzone pomiarami odbiorowymi.

Problemem wydaje się być opóźnienie w zaimplementowaniu rozwiązań opracowanych w ramach projektu 200+ na istniejących blokach.

To zaś może oznaczać, że zagrożenie dla nas z powodu black-outów może być większe, niż się wydaje.

Źródło: Media. Fot. Pixabay.com

Bloki energetyczne oparte o węgiel wciąż istotnym elementem KSE